Komentarze: 0
Znajdziesz tu wiersze dwóch zwariowanych dziewczyn oraz innych, którzy przez pryzmat swojej widzy i wiary spoglądali na świat oczami anioow, tych którzy wiedzą co to, co to miolosc, zmutek, żal, ból, potępienie, ale nie poddają się. Walczą... Walczą w nadziei, że kiedyś dosięgnie ich nagroda, waśnie za ten ból, który byo im dane cierpieć... Niektórzy tracą bliskich, inni znowu nie mają szczęścia w miości...Jednakże nie ma co tracić wiary...Choć my obie mamy, nie poddajemy się.... Chcemy żyć tak jak nakazal nam Bóg, jak mówią zarówno ci, których kochamy, jak i pozostali...wszyscy bliscy...Nie żyjemy tym co obrazuje nasza bojaźń, ale tym co podpowiada nam serce...Po prostu życiem..